10 May 2007

Λευτεριά στο Βύρωνα!

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΚΒ΄

Παρασκευή 4 Μαΐου 2007

ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ [...]
Ένα άλλο θέμα που μας απασχολεί και πρέπει να το θίξουμε με ιδιαίτερη σοβαρότητα είναι το εξής: Σαν υπεύθυνος πολίτης -και θέλω να πιστεύω και υπεύθυνος Υπουργός αυτής της χώρας- αισθάνομαι στεναχωρημένος από τη συχνότητα των προκλητικών επιθέσεων κατά των αστυνομικών Τμημάτων, που είναι πρόκληση και κατά της έννομης τάξης και κατά της Δημοκρατίας. Διαμαρτύρομαι, γιατί δεν βλέπω συμπαράσταση από το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Έχει καταφύγει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο εύκολο, «πιάσ’ τους!» και αυτό είναι η βάση μιας πολύ σοβαρής δυσθυμίας δικής μου. Αλλά εγώ, ως Υπουργός, δεν είμαι να δυσθυμώ. Είμαι να εκτιμώ την κατάσταση, να την αναλύω και να αντιδρούμε. Σας λέω ότι κοίταξα τα στατιστικά δεδομένα και είδα ότι η συχνότητα των προκλήσεων είναι ίδια με το παρελθόν: Και με το παρελθόν της τελευταίας πενταετίας και με το παρελθόν της τελευταίας δεκαετίας από το 1996. Γιατί δεν το συμμερίζεστε, ώστε να το αντιμετωπίσουμε από κοινού, να το εξετάσουμε;
Εγώ ποτέ δεν χτύπησα το Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως –είμαι παλαιός Βουλευτής εδώ και υπεύθυνος και του τομέα- ούτε όταν το 1986-1987 έριξαν χειροβομβίδα κατά του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Ποτέ. Το έβλεπα με προβληματισμό, ήγειρα τις ενστάσεις μου, τις αντιρρήσεις μου, αλλά συμμετείχα στο πρόβλημα, μέχρι και προχθές, με την κωμικοτραγική επίθεση ενός δυστυχούς τοξικομανούς με πυροβολισμούς, τότε, κατά του σπιτιού του Πρωθυπουργού.
[...]
Ειλικρινώς, σας ζητώ τη συναντίληψή σας. Σας σέβομαι ως υπεύθυνους. Δεν είμαι ευχαριστημένος. Είναι ένα φαινόμενο εν εξελίξει. Τι είμαι εγώ να έρθω εδώ να σας καθησυχάσω; Γιατί; Είμαι ανήσυχος και σας ζητώ συναντίληψη. Και δεν εννοώ μόνο θεωρητική συναντίληψη, ότι καταλαβαίνετε δηλαδή το πρόβλημα, αλλά σας ζητώ να πράξετε τα δέοντα, ώστε να τεθούν αυτοί οι δράστες και αυτές οι δράσεις σε ηθική και πολιτική απομόνωση. Το μελετώ με τους επιτελείς μου, το μελετώ με επιστήμονες. Το προέχον σ’ αυτές τις δράσεις είναι η συνένωση του πολιτικού κόσμου, του κοινοβουλευτισμού, των δημοκρατικών δυνάμεων ενάντια στην ηθική και πολιτική απομόνωση. Σας κάνω έκκληση. Το αστυνομικό έργο είναι δεύτερο, εάν επιτευχθεί το πρώτο, «το της πολιτικής και ηθικής απομόνωσης». Δεν με ενδιαφέρει το πώς θα κάνω εγώ τους εύστοχους ή τους άστοχους χαρακτηρισμούς. Κύριος συνάδελφος, τη μία το λέει «αντάρτικο πόλεων», την άλλη το λέει «αντιεξουσιαστές». Αίρω κάθε χαρακτηρισμό. Η άρση των χαρακτηρισμών μου ή η εύρεση και η ευστοχία άλλων καλυτέρων χαρακτηρισμών, διευκολύνει στη λύση του προβλήματος;
[...]
Δεν μου αρκεί μία δήλωση καταδικαστική, κάτι το οποίο κάνουν τα κόμματα, δεν έχω παράπονο. Δεν αρκεί. Πρέπει να συνέλθουμε στη συναντίληψη, στη συναπόφαση για το πώς το χειριζόμαστε, όπως πράττουν στην Γαλλία. Δεν επετέθησαν κατά του Σαρκοζί, όταν υπήρχε το φαινόμενο της εξέγερσης των προαστίων. Κανένα κόμμα! Το ίδιο συνέβη στην Ιταλία και στη Γερμανία. Γιατί είναι το εύκολο για μένα;
Σας είπα και σας το λέω, για μία ακόμα φορά, ότι η παραίτηση μου είναι στη διάθεση του Πρωθυπουργού και τώρα και ανά πάσαν ώρα. Αγγαρεία κάνω, ποινήν εκτίω. Τι είμαι, ο ευτυχισμένος μετά από τριάντα χρόνια βουλευτίας να πάω να κάνω τον κυματοθραύστη για να μου λένε οι συνάδελφοί μου ότι εγώ είμαι ο άνθρωπος της βίας ή των ατυχών φραστικών διατυπώσεων; Προς Θεού! Μία- μία συλλαβή μου να σας απολογηθώ γιατί την είπα και πώς την είπα.
Γιατί μεγεθύνετε τη ζαρντινιέρα; Εννέα αξιωματικοί ετέθησαν σε διαθεσιμότητα, τρεις πηγαίνουνε στο ποινικό. Γιατί δεν τη σβήνετε όταν παρέδωσα στην κυκλοφορία την πόλη –και τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα- στις 17 Νοεμβρίου, στις 21.00 η ώρα και είχαμε επιτύχει τον πιο ειρηνικό εορτασμό του Πολυτεχνείου;
[...]
Εγώ παλεύω με τρία προβλήματα. Πρώτον, παλεύω με το πρόβλημα της αδράνειας -δημοσιοϋπαλληλία και αδράνεια- και δεύτερον, με το πρόβλημα της διοικήσεως. Κανένας Ανθυπαστυνόμος δεν δίνει διαταγή στον Αστυφύλακα. Κανένας Αστυνόμος δεν δίνει διαταγή στην Ανθυπαστυνόμο κ.ο.κ.. Παλεύω, λοιπόν, μ' αυτό το έλλειμμα διοικήσεως.
Τρίτον, παλεύω και με το κενό πληροφοριών, το οποίο κατεστράφη από τις ιδεοληψίες, όπως: «μη μαζέψεις πληροφορία για το ποιος είναι ο κακοποιός δίπλα σου». Αυτό συναρτάται και με το δομικό της κατάργησης των τμημάτων ασφαλείας, αλλά και με το ψυχολογικό. Δεν υπάρχουν πληροφορίες. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν υπάρχουν, γιατί συνοδά υπάρχει και μια κοσμοαντίληψη, θα έλεγα, σ' αυτόν τον τόπο που λέει: «πόλεμος κατά του χαφιέ» και κάποιες άλλες ιδεοληψίες.
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ: Ε, όχι άδικα. Έχει κάποια ιστορία η υπόθεση.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Μπορεί να έχει το έρεισμά του στο παλιό παρελθόν. Τριάντα χρόνια πέρασαν από το παλιό παρελθόν και θέλω να οργανώσουμε Αστυνομία. Και εγώ σας λέω, όπως είμαι πάντα ειλικρινής με το καθήκον της αληθείας και της δημοκρατικής ευαισθησίας, τα δεδομένα. Εδώ, «ενώπιος ενωπίω».
Πρέπει να επαινέσουμε την Αστυνομία η οποία μάχεται στο πεζοδρόμιο. Πρέπει να επαινέσουμε την Αστυνομία η οποία μάχεται στα σύνορα, νησιά και ποτάμια. Θα σας πω και τον αριθμό. Συλλαμβάνουμε εκατό χιλιάδες κατ’ έτος, πέρυσι και πρόπερσι. Εκατό χιλιάδες εισερχόμενους λαθραίους. Η ποιητική ή ανθρωπιστική σελίδα λέει «οι κακόμοιροι» κ.λπ.. Όμως, η άλλη σελίδα λέει ότι εδώ πρόκειται για μια καινούρια κοινωνιολογική πρώτη ύλη, σχεδόν εγκληματογόνο.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)
Από τις εκατό χιλιάδες, «αποκρούουμε» τις ογδόντα χιλιάδες με απωθήσεις και επαναπροωθήσεις και μένει ένα καθίζημα το οποίο διαχειριζόμαστε με τους διεθνείς οργανισμούς, είκοσι χιλιάδες κατ’ έτος.
[...]
Όμως, εγώ που περιβάλλω με εμπιστοσύνη τον Αρχηγό, την ηγεσία, τους αξιωματικούς μας και τους οπλίτες –και το λέω τώρα για να απαντήσω στην επικαιρότητα- ο ίδιος ζητώ από αυτούς αποτελεσματικότητα. Ζητώ αυτό που απαιτεί η ελληνική κοινωνία. Και θα τη φέρουμε την αποτελεσματικότητα. Τους ζητώ να μου πιάσουν έναν «γκαζάκια». Δεν είναι εύκολο. Πρόκειται για «καταδρομείς». Δεν πρέπει να κάνουμε χαρακτηρισμούς. Ζητώ να μου πιάσουν εκείνον που με το χαρακτηριστικό σωματότυπο προκαλεί την κοινωνία και την Αστυνομία, ρίπτοντας, μπιστολώντας με φωτοβολίδες.
Στην εξέγερση των φυλακών, αλλά και σε άλλα παραδείγματα, τελειώσαμε στις 17.35’ την κάθοδο από την ταράτσα των διαμαρτυρομένων κρατουμένων στο Μαλανδρίνο. Στις 17.35΄ «χτύπησαν» στα Εξάρχεια. Εντυπωσιακό! Όμως, σας λέω υπεύθυνα ότι οπωσδήποτε τα επεισόδια Εξαρχείων, αλλά και άλλα –με ερωτηματικά η Νέα Ιωνία- τελούσαν σε συνάρτηση με την εξέγερση στις φυλακές. Δεν υπήρξε στέκι από τα γνωστά που να μην σηκώσει λάβαρο υπέρ της απελευθέρωσης του «Δημητράκη». Προκλητικά!
Γι’ αυτό σας λέω ελάτε να συνεννοηθούμε. Είναι σεβαστό αυτό. Και για τους σαράντα που αθωώθηκαν; Τη δίωξη δεν την έκανε η Αστυνομία. Ούτε να λέτε ότι έπιασε στην τύχη. Τη δίωξη την άσκησαν δύο εισαγγελείς επί τη βάσει ενός πρώτου προανακριτικού υλικού που ήλεγξαν οι ίδιοι.
Συμπέρασμα από την πρωτολογία μου: Έχουμε ένα νέο κύμα της παλαιάς προκλητικής έλικας της έκνομης συμπεριφοράς νέο κύμα της παλαιάς έλικας. Ζητώ ειλικρινά τη συναντίληψη όλων των συναδέλφων. Έχουμε εγκληματογόνες εστίες καινούργιες από τις διάφορες εγκατεστημένες εδώ μειοψηφίες, εγκατεστημένες εδώ μεταναστευτικές εστίες, με καινούργια εγκληματολογικά δεδομένα. Το παράδοξο των εγκληματολογικών χρονικών λέει ότι ο υπερπληθυσμός των Αθηνών ή των μεγάλων πόλεων γεννά πρόσθετο αστυνομικό έργο. Δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Εάν σ' αυτόν τον πληθυσμό έχεις και στοιχεία περίεργα, από την ανάγκη και δεν ξέρω από ποιες αιτίες –ξέρω, αλλά δεν είναι της παρούσης- έχεις πρόσθετο αστυνομικό έργο. Και το παράδοξο ολοκληρούται πώς; Η απερήμωση της υπαίθρου, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, φέρνει και αυτή πρόσθετο αστυνομικό έργο. Γιατί είναι η ύπαιθρος χώρα σαν σπίτι χωρίς κλειδωνιά. Γι’ αυτό ένας πρόσθετος λόγος για την Αγροφυλακή είναι αυτός που δεν καλύπτεται ούτε με τη Δημοτική Αστυνομία, ούτε με πρόσθετο αστυνομικό προσωπικό.
Ειλικρινά σας λέω τα εγκληματολογικά τα στατιστικά του κοινού Ποινικού Δικαίου είναι σε καλό σημείο. Τα βαριά εγκλήματα μας φέρνουν προτελευταίους στην Ευρώπη.
Χαιρετίστε την ειρηνική και φιλόνομη ψυχολογία της ελληνικής κοινωνίας. Το λέω στους αστυνόμους διαρκώς. Βιασμοί, κλοπές αυτοκινήτων, ληστείες, ανθρωποκτονίες, να είναι είκοσι φορές, τριάντα φορές περισσότερες στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Ιταλία;
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο και κατά κάποιο τρόπο είμαι αισιόδοξος ότι σε όλες τις δράσεις του κοινού Ποινικού Δικαίου, η αποτελεσματικότητα της Αστυνομίας είναι εντυπωσιακή. Αλλά έχω εξήντα τέσσερις, εβδομήντα και ενενήντα τέσσερις χιλιάδες προσωπικό να το διαθέτω κατ’ έτος για τις συγκεντρώσεις. Οπότε οι πέντε χιλιάδες των στόχων που κάνουμε συζήτηση ή οι εκατό της Αστυνομίας είναι πολύ δευτερεύον ζήτημα. Οι αριθμοί είναι εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κρατάω βέβαια και το χρόνο της δευτερολογίας σας.
ΒΥΡΩΝ ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ (Υπουργός Δημόσιας Τάξης): Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Ας εξευρωπαϊστούμε και σ' αυτό , κύριοι συνάδελφοι. Να εκμεταλλευτούμε τη θετική ψυχολογία της ελληνικής κοινωνίας τη φιλειρηνική και το φιλόνομο και να παλέψουμε αποτελεσματικότερα το κοινό έγκλημα, αλλά η πρόκληση είναι συνάντηση όλων μας στην πολιτική βία. Άμα κάνω λάθος στο χαρακτηρισμό τον διορθώνω, αλλά ξέρετε το γνωστό πρόβλημα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)

No comments: